Hver ber ábyrgð á því að Gísli Marteinn skuli ævinlega vera kynnir á öllum fancy verðlaunaafhendingum? Ég hélt að ég gæti komist ósködduð frá Íslensku tónlistarverðlaununum ef ég horfði bara á þau með öðru auganu. En ónei, strax næstu nótt fékk ég Gísla-Marteins-martröð. Það er nóg að slysast endrum og sinnum til að kveikja á kassanum á laugardagskvöldum og lenda í Gísla-Marteins-gildru. Því ákalla ég umheiminn og alheimssálina og bið aðeins um eitt (að þessu sinni): Ekki meiri Gísla Martein!!!
laugardagur, janúar 17, 2004
föstudagur, janúar 09, 2004
Alveg frá því á gamlárskvöld hef ég átt í innra stríði um það hversu réttlætanlegt sé að blogga um áramótaskaupið. Hluti af mér er sannfærður um að til þess að vera alvöru-bloggari verði hver og einn að láta í ljósi skoðanir sínar á umdeildasta sjónvarpsefni í heimi, annar hluti af mér telur það fyrir neðan virðingu sína að leggjast í sama sollinn og hitt hvíta hyskið (ísl. þýðing af hugtakinu ,,white trash") og fjasa um jafn veraldlegt og útjaskað umræðuefni, svo er það þriðji hlutinn sem fær hreinlega fiðring í magann yfir tilhugsuninni um að leggjast í sollinn og allt sem því fylgir... niðurstaðan er að ég segi nokkur orð. Bara fá. Kannski svona 20. Þau eru þessi:
Skaupið var vont. Skaupið var verra en hversdagslegasta hvíthyskisblogg um skaup getur orðið. Undanfarin skaup hafa hins vegar verið ágæt. Búið.
Skaupið var vont. Skaupið var verra en hversdagslegasta hvíthyskisblogg um skaup getur orðið. Undanfarin skaup hafa hins vegar verið ágæt. Búið.