Þó að ég eigi heima í úthverfi og aki um á steisjon þá verð ég að viðurkenna að ég hef alveg sloppið við að detta ofan í þennan Rock Star pott sem þorri landsmanna og -kvenna virðist sokkinn í.

Ég sé þetta sárasjaldan og hef enn ekki gert mig seka um að vaka fram eftir nóttu til að greiða ákveðnum keppanda atkvæði á forsendum þjóðernis fremur en hæfileika.

En ég viðurkenni þó að í aðra röndina finnst mér svona þjóðerniskenndar-innblásin þjóðarátök doldið krúttleg. Eyjan okkar er svoddan krútt.

En allavega; í kvöld sá ég brot í fyrsta sinn í margar vikur. Það sem fyrir augu bar minnti mig átakanlega á af hverju ég hef aldrei freistast til að horfa á meira en tvö til þrjú lög í einu.

Þið kannist öll við aulahrollinn, ekki satt? Jæja, það er allavega fátt sem kemur honum hressilegar af stað hjá mér en miðaldra málaðir útlifaðir gaurar sem hossa sér í sætunum eins og bældir táningar þegar þeir eru að tjá ánægju sína og ,,innlifun" inn í túlkun einhverra keppenda.

Ég get bara ekki lýst þessu, þetta er bara of auló. Og þegar ég fæ hrollinn fylgir gæsahúðin strax á eftir og þá neyðist ég til að skipta um rás (þó að ég eigi það á hættu að lenda inni á Smallville á Sirkús).